اتومبيل هاي خودران؛ جنايتکاران بزرگ قرن يا دوستدار انسانها؟
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۹۰۶۷۶
خبرگزاري آريا - وب سايت گجت نيوز - معين کريمي: ما هميشه با ديد مثبت به اتومبيل هاي خودران نگاه کردهايم. حال در اين مقاله با رويکردي متفاوت ميخواهيم به ابعاد منفي و خطراتي که براي بشريت به همراه دارند نگاه کنيم.
گوگل، تسلا، اوبر و بسياري از شرکتهاي خودروسازي در سراسر جهان همگي در حال توسعه اتومبيل هاي خودران خود هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اين ميتواند جذاب باشد، به خصوص براي مردمي که هيچگاه علاقهاي به رانندگي در خيابانهاي پر ترافيک و شلوغ شهر را ندارند و از اين کار کلافه ميشوند. اما در بعضي موارد پيامدهاي ناخواستهاي نيز در اينجا وجود دارد که ما بايد مراقبشان باشيم. اتومبيل هاي خودران نظير ماشين هاي پرنده که کمي قديميتر هستند، ميتوانند يک طرح مفهومي بسيار خطرناک باشند يا به سختي جايگزين روشهاي کنوني براي جابجايي افراد در سراسر جهان شوند.
برخي از ريسکهايي که اين دسته از اتومبيلها به همراه دارند، ميتوانند از خطرات فيزيکي براي انسانها گرفته تا موارد اخلاقي قابل بحث را در بر بگيرند. ما در اينجا به بررسي 7 مورد از مهمترين خطراتي خواهيم پرداخت که ممکن است در آينده اتومبيل هاي خودران باعث آنها باشند.
1. سرقت خودران
کمي در مورد اين عبارت فکر کنيد. شما از محل کارتان در حال بازگشت به منزل هستيد و پشت چراغ قرمز ميايستيد، يک خودرو ديگر نيز کنار شما ميايستد. سپس شما يک اسلحه را درست در پشت گردن خود حس ميکنيد. شخصي در پشت اتومبيل شما پنهان شده بوده است. چطور آن وارد اتومبيل شما شده است؟ هيچ ايدهاي نداريد! شما بايد به مسيري که آن فرد جاني دستور ميدهد برويد، در حالي که مطمئن نيستيد آيا تا آخر روز زنده خواهيد ماند يا خير!
حال تصور کنيد هيچ اسلحهاي وجود ندارد. هيچ شخصي داخل خودرو شما نيست. شما پشت چراغ قرمز ميايستيد، اما پس از آنکه چراغ سبز شد، خودرو شما به مسيري متفاوت از منزل شما هدايت ميشود. شما تلاش ميکنيد اوضاع را درست کنيد، اما هيچ کاري تاثير ندارد. به نظر ميرسد که خودرو شما صاحب يک ذهن شده است. سپس سرعت خودرو شما افزايش پيدا ميکند و شما اينک در منطقهاي خارج از محل زندگيتان قرار داريد!
عزيزان شما در منزل پيغامي را از سوي برخي افراد جنايتکار دريافت ميکنند و…
آيا فکر ميکنيد چنين اتفاقي رخ نميدهد؟ محققان در حال حاضر نشان دادهاند که چگونه ميتوان وسايل نقليه امروزي متصل به اينترنت را هک کرد. اتومبيلهاي مدرن، کامپيوترهايي قرار گرفته بر روي 4 چرخ هستند که بخشهاي مختلف آنها با يک شبکه به يکديگر ارتباط دارند. حتي اينها هنوز اتومبيل هاي خودران نيستند، پس در نظر بگيريد که در آينده هکرها چقدر بيشتر از حالا ميتوانند بر روي جنبههاي مختلف نرم افزار وسايل نقليه متمرکز شوند.
2. تصادفهاي ترافيکي عمدي
شايد اين خودرو شما نباشد که به خطر ميافتد، اين ميتواند يکي ديگر از اتومبيلهاي در حال تردد باشد. يک دقيقه سرعت اتومبيل شما افزايش پيدا ميکند، سپس چراغها خاموش ميشوند و شما ديدتان را از دست ميدهيد. چيزي که شما حالا با آن مواجه هستيد، خودرو شما از به روي گارد ريل رفته و همينطور خيره به خيابان ماتتان برده است!
ديگر اينجا مهم نيست که چقدر مهارت رانندگي شما بالاست! خودروي شما به فرمانهايتان پاسخ درستي نميدهند و اين خرابيها را به تنهايي به بار آورده است. در اين بين ترافيک سنگيني در خيابان شکل ميگيرد، مردمي ميميرند، هيچکس در حال حرکت نيست و تجارت نيز به حالت رکود درآمده است. در اينجا آمبولانسهايي وجود دارند که نميتوانند به بيمارستان منتقل شوند، تريليهايي وجود دارند که نميتوانند مواد غذايي فاسد شدنيشان را به فروشگاهها تحويل دهند و کاميونهاي تحويل دهنده کالا نيز پشت ترافيک سنگين خيابانها ماندهاند.
مشخص نيست که چه کسي مسئول اين همه خرابي است. آيا کسي از روي عمد باعث به بار آمدن اين همه دردسر و خرابي شده است؟ آيا شخصي قصد قتل عام مردم را داشته است يا هدف وي تنها يک فرد خاص بوده است؟ هيچکس نميداند!
3. کنترل توسط تروريستها
به عنوان حملات تروريستي اخير، ما حملات برلين، نايس، لندن، شارلوتزويل و بارسلونا را به ياد ميآوريم که در آنها يک وسيله نقليه به عنوان يک اسلحه کشتار جمعي استفاده شده بود. مردم ميتوانند در جستجوي اسلحهاي براي متوقف کردن سرنشينان آن خودروي تروريستي باشند، اما خودرو خودرو چي؟
در حال حاضر محدوديتهايي براي اين دست از حملات تروريستي وجود دارد. آنها نيازمند يک شخص هستند که وسيله نقليه را براند و خودش را در ريسک مردن قرار دهد. حال اگر چندين خودرو باشند، آنها بايد از چند راننده استفاده کنند که همه آنها نيز با اين ريسک روبرو خواهند بود. اتومبيل هاي خودران ميتوانند اين محدوديتها را از پيش روي بردارند. بله، هک يک خودرو به مراتب نيازمند دانش بيشتري از رانندگي يک فرد است اما وقتي شخصي اين مهارت را توسعه ببخشد، گزينهها ترسناک ميشوند. آنها ميتوانند از طريق اينترنت خودرو را به اينطرف و آنطرف ببرند، انسانها را زير بگيرند و يا به فروشگاهها هجوم بياورند. حال فرض کنيد چندين خودرو در کنار هم در اين حادثه دست داشته باشند! اين حمله ميتواند در چندين شهر از سراسر جهان، به صورت همزمان انجام شود.
ما در حال حاضر ميبينيم که مجرمان سايبري پول بيشتري را به صورت آنلاين ميدزدند، زيرا آنها هرگز نيازي ندارند تا به صورت فيزيکي در يک بانک حاضر شوند و دست به سرقت بزنند. آيندهي وسايل نقليه نيز ميتواند به همين شکل براي تروريستها عمل کند تا آنها خيلي راحت بر روي مبل راحتي منزل خود بنشينند و دست به کارهاي شوم ضد بشريت بزنند.
4. جمع آوري اطلاعات و سرقت
مطمئنا گوگل يک فرصت بزرگ را همراه با اتومبيل هاي خودران پيش خود متصور شده است. کمپانيهاي تبليغاتي اطلاعات عميقي را در مورد ما جمع آوري ميکنند تا بتوانند تبليغهايشان را کاملا سازگار با خواستههاي ما بسازند. اتومبيل هاي خودران نيز ميتوانند اطلاعات مختلفي را از غول جستجوي جهان به دست آورند.
با استفاده از گوگل مپس، گوگل ميتواند جايي که شما زندگي ميکنيد و ميخواهيد به آنها نقل مکان کنيد را بفهمد. اندرويد حتي رديابي بيشتري را در اختيار گوگل قرار ميدهد تا بتواند جزئيات نقشهاي از هر روزي که به بيرون ميرويد را بکشد. آيا دوچرخه سواري ميکنيد؟ آيا با دوستتان به سواري در خيابانها مشغول هستيد؟ اطلاعات يک اتومبيل خودران ميتواند نشان دهد شما به چه مکانهايي رفتهايد. تمامي اينها ميتوانند اطلاعاتي باشند که بسياري از تبليغ کنندگان به آنها علاقهمند هستند.
مفاهيم حفظ حريم خصوصي به تنهايي براي ترساندن بسياري از ما کافي هستند. هرچند گوشيهاي هوشمندي ميتوانند در حال حاضر ميتوانند مکان مردم را رديابي کنند، اما هنوز اين قضيه به يک نگراني عمومي در بين مردم جامعه تبديل نشده است. اما وقتي تمامي اين اطلاعات به ظاهر بيارزش به دست افراد ناخواسته برسد، آنجاست که سو استفاده آغاز خواهد شد!
در حالي که گوگل ممکن است ميلياردها دلار براي حفظ امنيت اطلاعاتش هزينه کند، اين مقدار هزينهاي نيست که شرکتهاي خودروسازي نيز بتوانند براي اين امر پرداخت کنند. آيا ميتوانيد تعهد دهيد که روزي نتوان به اتومبيلهاي نيسان، فورد و يا فولکس واگن نفوذ کرد؟
5. خطاي نرم افزاري
نرم افزار حاوي باگهايي است. حتي برنامههاي کاربردي حياتي نيز گريبانگير آنها هستند. هيچ کدي در دنيا وجود ندارد که بتوان 100 درصد روي آن حساب کرد. در اينجا متغيرهاي زيادي (از جمله چگونگي تعامل کد با خرابي سخت افزاري) وجود دارد که مربوط به اتومبيلها است و ميتواند خطراتش به مراتب براي شما حادثهآورتر از يک تکه باگ درون کامپيوتر شخصيتان باشد.
هنگامي که يک مشکل نرم افزاري رخ ميدهد اتومبيل هاي خودران چه ميکنند؟ در حال حاضر آنها به حالت هدايت دستي باز ميگردند. فقط در اين صورت شما بايد حتما پشت فرمان خودرو قرار داشته باشيد تا حادثه ناگواري رخ ندهد. هرچند هم اکنون به نظر ميرسد امنيت نرم افزارهاي اين دسته از اتومبيلها به جايگاه مستحکمي رسيده است، اما هنوز هم مرگ و مير در اثر خطاي نرم افزاري خودروهاي بدون راننده وجود دارد. به آينده فکر کنيد. آيا خودروها شبيه به چيزي هستند که الان از آنها استفاده ميکنيم؟ ما ميتوانيم مدلهايي از آنها را متصور شويم که به جاي يک خودرو، بيشتر شبيه به يک اتاق کوچک هستند که شما ميتوانيد در حالي که در راه رسيدن به منزل هستيد درون آنها کار کرده و يا به استراحت بپردازيد.
حتي اگر هنوز هم زير اتومبيل مدرن زمان آينده شما چرخ داشته باشد، به نظر ميرسد که ديگر حافظهي شما براي راندن آن ياري نميکند؛ طبيعيست که اگر براي مدت طولاني دست به کاري نزنيد آن را فراموش خواهيد کرد. اين قضيه بيشتر براي جوانان آينده صدق ميکند؛ چرا که آنها ديگر حتي همين تجربهي قديمي ما براي رانندگي با اتومبيلهاي چرخدار غير خودکار را نيز ندارند. بدين ترتيب شما ميمانيد و صفر درصد تجربه رانندگي و دنياي پر حادثهي نرم افزار اتومبيل هاي خودران!
6. خطرات طبيعي
اين دسته از اتومبيلهاي با تکيه بر سنسورهايي که دارند ميتوانند محيط اطراف را شناسايي کند. ليزرها و دوربينها هر دو تکنولوژيهايي هستند که به يک اتومبيل بدون راننده اجازه ديدن ميدهند. زماني که سخت افزار خراب شود، قابليت رانندگي خودرو نيز به ميزان قابل توجهي کاهش پيدا ميکند. نيازي نيست اتفاق خيلي غير طبيعي رخ دهد تا سخت افزار اتومبيل شما خراب شود؛ به طور مثال وقتي در حال تردد در جاده هستيد، به يک باره سنگي به زير چرخهاي اتومبيل شما ميرود و از آن سمت به سوي سنسورهاي تعبيه شده بر روي بدنه پرتاب ميشود. يا به طور مثال، يک طوفان يخ ميتواند تمامي تجهيزات خودرو شما را منجمد کند. بعدش چه ميشود؟
بنابراين در آن زمان ديگر اتومبيل شما نميتواند همانند يک انسان حوادث طبيعي را پيشبيني کند. حتي علائم تقلبي راهنمايي رانندگي در خيابان نيز ميتوانند يک وسيله نقليه خودمختار را به اشتباه انداخته و منجر به تصادف آن شوند. محققان دانشگاه واشنگتن اين قضيه را تحت مقالهاي با عنوان «Robust Physical-World Attacks on Machine Learning Models” مورد بررسي قرار داده است. آنها در تحقيقشان با دستکاري يک تابلو ايست، باعث شدهاند يک اتومبيل خودران به اشتباه افتاده و آن تابلو را «حداکثر سرعت مجاز 45 کيلومتر» بخواند. اين اتفاق خوبي نيست!
حال چه کسي پاسخگوي اين قضيه است؟ شايد مدلهاي آينده به اندازه کافي هوشمندانه عمل کنند که نتوان آنها را با علائم تقلبي گول زد. اما بايد در نظر داشته باشيد که هيچگاه ماشينها نميتوانند به خودي خود فکر کنند. آنها بر اساس آنکه چگونه مهندسان نرم افزاري برايشان برنامه ريزي کردهاند درک ميکنند و اين سيستم درک نيز قابل دستکاري خواهد بود!
7. تصميمات بيشرمانه
شما در وضعيتي هستيد که بايد بين زير گرفتن يک عابر پياده و يا کشتن خودتان يکي را برگزينيد. شايد برخي از شما گزينهي دوم را انتخاب کنيد، اما ما نمي خواهيم هيچ کسي در اينجا کشته شود؛ ميخواهيم در کنار تمامي انسانهاي کره خاکي زندگي کنيم.
اگر کشتن عابر پياده را نيز انتخاب کردهايد که بايد بگوييم اين يک فاجعه است! شايد حتي اعضاي خانوادهتان نيز عابر را سرزنش کنند، اما وجدان ناآرام شما هيچگاه دست از سرتان بر نخواهد برداشت.
اما در مورد اتومبيل هاي خودران قضيه متفاوت است. ديگر انتخاب با شما نيست. قطعا خودرو کشتن عابر را انتخاب خواهد کرد و شما نيز همان احساس گناه مشابه را ميکنيد و هميشه خودتان را از اين بابت سرزنش خواهيد کرد. شايد اگر توسعه نرم افزاري خودرو بهتر انجام ميگرفت هيچ کس در اينجا نميمرد و يا هيچگاه براي اتفاقي که افتاده است سرزنش نميشديد!
آيا بايد در يک اتومبيل خودران احساس امني داشته باشيم؟
تمامي اين سناريوها به کنار، وقتي با يکي از دوستانمان مشغول سواري هستيم، در يک تاکسي نشستهايم يا وارد يک اتوبوس عمومي ميشويم ما ميتوانيم احساس امنيت بيشتري داشته باشيم. ما بايد به اين خودروها کمي اعتماد کنيم. ما بايد به نرم افزار قابل قابل اعتمادي تکيه کنيم. ما بر اين باوريم که سازندگان اين اتومبيلها، مکانهايي که ميرويم را ذخيره نميکنند و آنها را به کمپانيها نميفروشند. ما به حفظ امنيت سايبري اين سازندگان اعتقاد داريم، آنها همواره سعي ميکنند اطلاعات وسايل نقليه ما را از هکرها در امان نگه دارند.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۹۰۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازیگر «نون خ»: چند بار تا مرز خفگی رفتم
به گزارش تابناک، صهبا شرافتی درباره بازیاش در فصل پنجم این سریال عنوان کرد: رانندگی مینی بوس در این سریال برای من خیلی چالش برانگیز بود. من گواهینامه پایه ۳ دارم و پایه ۲ ندارم. قبل از ضبط توانستم دو سه بار در کنار راننده با مینی بوس رانندگی کنم و در این مسیر خیلی چیزها یاد گرفتم. با این حال خیلی اضطراب داشتم. شما میدانید هر چقدر سرنشینهای مینیبوس بیشتر شود، کنترل کردنش سختتر است.
مردم تغییر روحیات روناک را دوست داشتند
وی با یادآوری این که داستان روناک از قسمت ۱۰ شروع شد تاکید کرد: این نقش خیلی پستی و بلندی داشت. این بار به خاطر حضور بهنام خلق و خوی لطیفتر و رمانتیکتری از روناک دیدیم. در این فصل سعی کردم روناک متفاوتی را به تصویر بکشم. نویسنده هم برای این موضوع تلاش کرده بود. مردم برای من کامنتهایی میگذاشتند که انگار واقعا اتفاقات سریال برای روناک افتاده است. از من میپرسیدند النگوهایت را چرا فروختی؟ بهنام دارد سرت کلاه میگذارد. مردم خدا را شکر تغییر روحیات روناک را دوست داشتند.
شرافتی درباره دشواریهای بازی در «نونخ۵» توضیح داد: ما مجبور شدیم زمان طولانی را دور از خانواده سپری کنیم. بخش کولبری خیلی شرایطش سخت بود و خیلیها آسیب جدی دیدند. من خودم دچار بیماری ویروسی سختی شدم. در این بخش از روز اول تصویربرداری تا روز آخر مریض بودم. در قسمت غار اکسیژن کم داشتیم و تنفس سخت بود. وقتی گرد و غبار پخش میشد من سرفه میکردم. چند بار تا مرز خفگی رفتم. بچهها با وجود همه این سختیها تمام توان خودشان را خرج کردند.
این بازیگر درباره نحوه تعاملش با کارگردان گفت: آقای آقاخانی جزو کارگردانهایی هستند که دست بازیگر را نسبتا باز میگذارند و اجازه میدهند بازیگر راحت باشد. دیالوگها و حرکات را دوست داشتم مختص خودم کنم. مثلا تکیه کلام بزرگوارا برای خود روناک شخصی سازی شد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا خشونت روناک در شخصیت واقعیتان هم وجود دارد گفت: من خیلی سخت و دیر به دیر عصبانی میشوم. ولی اگر عصبانی بشوم خیلی سخت عصبانی میشوم. میشود گفت روناک درونم فعال میشود. ولی خودم مثل روناک نیستم که همیشه آن عصبانیت را داشته باشم.
در سریال «جنس جور» بازی کردم
شرافتی درباره دیگر فعالیتهایش در حوزه بازیگری توضیح داد: قبل از «نون خ» در سریال «جنس جور» بازی کردم که برای نمایش خانگی بود. غالب پیشنهادهایی که به من میشود شبیه روناک است. اما خودم نمیخواهم روناک را وارد کاری دیگری کنم.
وی با اشاره به اظهار نظرهای منفی که بعضا درباره چهرهاش میشود گفت: اوایل کار از انتقادها خیلی اذیت میشدم. بعد از یک مدت گفتم حتما مینشینند و «نونخ» را تماشا میکنند که نظر میدهند. پس کار من دیده شده است. با خودم فکر کردم و گفتم من همین هستم. مهم این است که خودم خودم را دوست داشته باشم. اتفاقا چند روز پیش در واحد ارتباط مردمی صداوسیما آقایی با من تماس گرفت و عذرخواهی کرد و گفت من در جمع خانواده درباره چهره شما نظر دادم. ولی قصد اهانت نداشتم. من گفتم شما را قطعا نمیشناسم. در مصاحبه قبلیام به صورت کلی گفتم که دلم شکسته است.
مجموعه طنز «نون خ ۵» در ۲۴ قسمت به کارگردانی سعید آقاخانی، تهیهکنندگی مهدی فرجی و نویسندگی امیر وفایی از ۱۵ فروردین ماه امسال به روی آنتن شبکه یک سیما رفت و پخش این سریال تا جمعه ۷ اردیبهشت ماه ادامه داشت.
حمیدرضا آذرنگ، سعید آقاخانی، امیر سهیلی، هومن حاجیعبداللهی، سیروس میمنت، مجید یاسر، بیژن بنفشهخواه، کاظم نوربخش، نسرین مرادی، هدیه بازوند، سیدعلی صالحی، پاشا جمالی، ندا قاسمی، ماشاءالله وروایی، صهبا شرافتی و ... از بازیگران «نون خ ۵» هستند.
منبع: ایرنا